ပရိုတိန်း (အသားဓာတ်)

ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ ကလာပ်စည်းတွေကို ရာချီတဲ့ ပရိုတိန်းတွေနဲ့ ပြုလုပ်ထားပါတယ်။ (ပရိုတိန်းက ခန္ဓာကိုယ် ကလာပ်စည်းတွေ ပြုပြင်ထိန်းသိမ်းရေး၊ ဓာတု မျှတမှု၊ ဟော်မုန်း ထုတ်လုပ်ရေးကို ချိန်ညှိမှု၊ ရောဂါပိုး ခုခံအားနဲ့ အစာခြေဖျက်တဲ့ အင်ဇိုင်းတွေကို ထုတ်လုပ်ပေးပါတယ်။ ပရိုတိန်းကို စွမ်းအင် အနေနဲ့ အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။

ကာဗိုဟိုက်ဒရိတ်နဲ့ အဆီဓာတ် နည်းပါးတဲ့ အချိန်မှပါ။ စွမ်းအင်အတွက်လည်း မလုံလောက်ပါဘူး။ ပရိုတိန်းတွေ ဓာတ်ကွဲသွားရင် နိုင်ထရိုဂျင် ဓာတ်ကျန်ပါ တယ်။ ကျောက်ကပ်က ဒီ နိုက်ထရိုဂျင်ကို ထုတ်ပစ်ရတဲ့အတွက် အလုပ်ပိုပါတယ်။ စွမ်းအင်အတွက် ပရိုတိန်းကို အသုံးပြုလိုက်ရင် (ပရိုတိန်းရဲ့ ပင်မအလုပ်) တွေကို လုပ်နိုင်မယ် မဟုတ်ပါဘူး။

ပရိုတိန်း တစ်ဂရမ်က လေး ကယ်လိုရီ ပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ဟာ အသားဓာတ် ကို နေ့စဉ် လိုအပ်ပါတယ်။ အများစုက လိုအပ်တာထက် ပိုစားနေကြပါတယ်။ လိုအပ်ချက် အနေနဲ့ အသားဓာတ်က ကယ်လိုရီ အားလုံးရဲ့ (၁၀-၃၅ ရာခိုင်နှုန်း) ဖြစ်ပါတယ်။

အရွယ်ပေါ် မူတည်ပြီး အပြောင်းအလဲ ရှိပါတယ်။ ကြီးထွားရမယ့် ကလေးငယ်တွေ က လူကြီးတွေထက် ပိုပြီးလိုပါတယ်။ ကိုယ်ဝန်ဆောင်နဲ့ နို့တိုက်မိခင်များ၊ အားကစား သမားများ၊ အသက် (၅၅) နှစ်ကျော် လူကြီးများမှာ အနည်းငယ် ပိုလိုအပ်ပါတယ်။ အသက် (၁၉) နှစ်နဲ့ ပိုကြီးသူတွေရဲ့ပရိုတိန်း လိုအပ်ချက်ကို (ကိုယ်အလေးချိန် (ပေါင်) x ၃၆) နည်းနဲ့တွက်နိုင်ပါတယ်။

ဥပမာ။ ။ ပေါင် (၁၃၀)x၃၆ =၄၆.၈ (၄၇ ဂရမ်) ပရိုတိန်း၊ ၄၇ ဂရမ် ပရိုတိန်း ဟာ လေးအောင်စရှိတဲ့အသား (သင့်လက် တစ်ဝါးစာ) မလိုင်နုတ်ထားတဲ့ နို့နှစ်ခွက်နဲ့ ညီပါတယ်။

အမေရိကန် အများစုဟာ တစ်နေ့မှာ (၁၀၀ ဂရမ်) လောက် စားနေကြပါတယ်။ အသားတွေ (အထူးသဖြင့် အနီရောင် အသားတွေ) ဟာ လိုအပ်တာထက် ပို စားရင် ကျောက်ကပ်ရောဂါနှင့် တချို့ကင်ဆာတွေ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ အသားဓာတ် ရနိုင်တာတွေက တိရစ္ဆာန်နဲ့ သစ်ပင်တွေကပါ။ အသား၊ ငါး၊ ကြက်ဥနဲ့ နွားနို့တွေက တိရစ္ဆာန်က ရပါတယ်။ အများစုက အဆီနဲ့ ကိုလက်စထရော ပမာဏ များများ ပါရှိပါတယ်။ သင့်အနေနဲ့ အပင်ကရတဲ့ အသားဓာတ်ကို ပိုမိုရွေးချယ်သင့်ပါတယ်။ (ပဲမျိုးစုံ၊ လုံးတီးဆန်နဲ့ ဂျုံ၊ အစေ့များနဲ့ ပတ်စတာ) ဒီ ပရိုတိန်းတွေမှာ အမျှင်ဓာတ်လည်း အများကြီး ပါဝင်ပါတယ်။

Healthcare.com.mm သင့်ကျန်းမာရေး စောင့်ရှောက်ပေး
Credit:
ဒေါက်တာကြည်အောင်ထွန်း
Wellness magazine, februaty 2015, Pg. 62-63